Monday, November 30

ती गेली तेव्हां

ती गेली तेव्हां रिमझिम
पाऊस निनादत होता
मेघांत अडकली किरणें
हा सूर्य सोडवित होतां

तशि सांजही अमुच्या दारीं
येऊन थबकली होतीं
शब्दांत अर्थ उगवावा
अर्थांतून शब्द वगळतां


ती आई होती म्हणुनि
घन व्याकुळ मीही रडलों
त्यावेळी वारा सावध
पाचोळा उडवित होता

अंगणांत गमलें मजला
संपले बालपण माझे
खिडकीवर धुरकट तेव्हां
कंदील एकटा होता

हे रक्त वाढतानाही
मज आता गहिंवर नाहीं
वस्त्रांत द्रौपदीच्याही
तो क्रुष्ण नागडा होतां

ती गेली तेव्हां रिमझिम
पाऊस निनादत होता

No comments:

Post a Comment