Its cold here..

Vacuum cleaner

पसरलो हॉलभर
सुगंधित स्प्रेच्या वासाबरोबर
म्हणून लक्षात नाही आली कुणाला
मोज्यातली दुर्गंधी.

मित्रानं दाखवली
एकेक खोली
कीचन
कोठेच खिडकी नसलेली
आली ऐकू
एक्झॉस्ट् फॅनची संथ घरघर
कण्हल्यासारखी
ताटंबिटं | ग्लासंबिसं | बशाकप | डबेबिबे
नावं लेबलासहित
व्यवस्थितपणे मांडून फडताळावर.

हॉलमधल्या भिंतीच्या रंगाला
मॅचिंग असलेलं सागवानी फर्निचर
बोन्सायची झाडं | शोभेच्या वस्तू
गणपतीची कलात्मक फ्रेम
एकंदर सगळं छानच.

आपण त्यात मिसमॅच की काय ?
या विचारानं मी एसीकंटेन्ड रूममधे
घामाघूम.

मित्र म्हणाला:
खिडकीतून पाऊस छानच दिसतो
आणि चंद्र
नुकताच पेंट दिलेल्या बंगल्यासारखा. उजळ.

मी जेवलो
सवय नसताना
काटेचमच्यातून
ताटाभोवती खरकटं पडू न देण्याची खबरदारी घेत.

इतपत सर्व ठीक होतं.
मात्र मित्राच्या बायकोनं कपाटातून व्हॅक्युमक्लीनर काढला
तेव्हा
लटपटलोच
निघालो घाई-घाई करत फ्लॅटबाहेर
वाटलं आता ओढला जाईन की काय ?
फोलपटासारखा
फरशीवरल्या धुळीबरोबर.

सावल्या

सावल्या लांबताना घर आखूड होतं
हात पोचतात दूरच्या फांदीला
तेंव्हा फळ जमिनीवर येतं


राग असतो खोलवर
घर करून राह्यलेला
उंबरठयावर मात्र
हास्य उभा असतं. कसंही केंव्हाही
घरी
आपल्याला हे ओळखता येतं


दृष्टी कमी होते
आणि हाडं गंजून जातात
केसांच्या दशा
सर्व बाजूस लोंबतात
वार्र्याला दिशा किती असतात !
प्राणी जसे मरून पडतात
तसे आपण मरतो
घरामध्ये
धूळ होतो….

and for his son:

तुला माझ्यापर्यंत यायचं तर
कागदी पानावर उतरावं लागेल
ओळीत उभं राहावं लागेल ...

जग़णं बिगणं

जग़णं बिगणं


माणसं-बिणसं
फिरतात-बिरतात.
होडया-बिडया
तरतात-बिरतात.
चांदण्या-बिंदण्या
प्रकाशतात-बिकाशतात.
कळ्या-बिळ्या
उमलतात-बिमलतात.
महागाई-बिहगाई
वाढते-बिढते.
अटका-बिटका
होतात-बितात.
पोरं-बिरं
मरतात-बिरतात.
प्रश्नं-बिश्नं
पडतात-बिडतात.
बूट-बीट
झिजतात-बिजतात.
तारा-बिरा
तुटतात-बिटतात.
पाणी-बिणी
संपतं-बिंपतं
वर्ष-बिर्ष
सरतात-बिरतात.
देव-बीव
असतो-बिसतो

आभाळात-बिभाळात.

Gypsy

Our sweet companions – sharing your bunk and your bed
The versts and the versts and the versts and a hunk of your bread
The wheels’ endless round
The rivers streaming to ground
The road …

Oh the heavenly the Gypsy the early dawn light
Remember the breeze in the morning, the steppe silver bright
Wisps of blue smoke from the rise
And the song of the wise
Gypsy czar …

In the dark midnight, under the ancient trees’ shroud
We gave you sons as perfect as night, sons
As poor as the night
And the nightingale chirred
Your might …

We never stopped you, companions for marvelous hours
Poverty’s passions, the impoverished meals we shared
The fierce bonfire’s glow
And there, on the carpet below,
Fell stars …

Saved saved saved saved saved saved saved.

I open my eyes in the morning.
Saved.
Step out of bed.
Saved.
Drink tea.
Saved.
Read paper.
Saved.
Days open nights closed.
Saved.
Auspicious moments days holidays years vacations journeys births
Saved saved saved saved saved saved saved.

सुख आणि रबिआ

रबिआ

तुझा विश्वास होता देवावर
तुडुंब
पण त्याचा कुठं विश्वास होता तुझ्यावर

सुख आणि रबिआ
रबिआ आणि सुख
यांची गाठभेट म्हणून होऊच द्यायची नाही
आयुष्यात कधीही
त्यांची चुकामुकच होत रहावी नेहमी
अशी मुद्दामच सगळी आखणी केलेली होती त्यानं अगदी
पहिल्यापासनं

सुखाचा वाराही तुला लागू नये
म्हणून फार जपायचा तो
झुळूक जरी लागली
तरी तू विसरायचीस त्याला एकादवेळेस
म्हणून घाबरायचा की काय
कुणास ठाऊक?

दुःख घराला आले

दुःख घराला आले

अंधार असा घनभारी
चन्द्रातुन चन्द्र बुडले
स्मरणाचा उत्सव जागुन
जणु दुःख घराला आले

दाराशी मी बसलेला
दुःखावर डोळे पसरुन
क्षितिज जसे धरणीला
श्वासानी धरते उचलुन

विश्रब्ध किनारे दूर
जाऊन कुठे मिळताती
जणु ह्रिदयामागुन माझ्या
झाडांची पाने गळती

नाहीच कुणी अपुले रे
प्राणांवर नभ धरणारे
दिक्काल धुक्याच्या वेळी
हृदयाला स्पंदविणारे

ती गेली तेव्हां

ती गेली तेव्हां रिमझिम
पाऊस निनादत होता
मेघांत अडकली किरणें
हा सूर्य सोडवित होतां

तशि सांजही अमुच्या दारीं
येऊन थबकली होतीं
शब्दांत अर्थ उगवावा
अर्थांतून शब्द वगळतां


ती आई होती म्हणुनि
घन व्याकुळ मीही रडलों
त्यावेळी वारा सावध
पाचोळा उडवित होता

अंगणांत गमलें मजला
संपले बालपण माझे
खिडकीवर धुरकट तेव्हां
कंदील एकटा होता

हे रक्त वाढतानाही
मज आता गहिंवर नाहीं
वस्त्रांत द्रौपदीच्याही
तो क्रुष्ण नागडा होतां

ती गेली तेव्हां रिमझिम
पाऊस निनादत होता

marx

माझ्या पहिल्या संपातच......................................During my first strike
मार्क्स मला असा भेटला.....................................This is how I met Marx

मिरवणुकीच्या मध्यभागी.....................................In the middle of the procession
माझ्या खांद्यावर त्याचा बॅनर होता...........................I carried his banner on my shoulder
जानकी अक्का म्हणाली, 'वळिखलंस ह्याला -.............. Janaki Akka said - 'Did you recognize him ?
ह्यो आमचा मार्क्सबाबा......................................This is uncle Marx
जर्मनीत जलमला, पोताभर ग्रंथ लिवले......................Born in Germany, wrote a sackful of books.
आणि इंग्लंडच्या मातीला मिळाला.............................Back to the dust in England.
संन्याशाला काय बाबा..........................................To the holy man
सगळीकडची भूमी सारखीच....................................All land is the same.
तुझ्यासारखी त्यालाही चार कच्चीबच्ची होती.'..............He too had a few young 'uns like you'

माझ्या पहिल्या संपातच.....................................During my first strike
मार्क्स मला असा भेटला.................................... This is how I met Marx

पुढे; एका सभेत मी बोलत होतो,..............................Later, I was speaking at a rally
तर या मंदीचे कारण काय ? ..................................Why is there a slowdown ?
दारिद्र्याचे गोत्र काय ?......................................What is the origin of poverty ?
पुन्हा मार्क्स पुढे आला; मी सांगतो म्हणाला,.............Marx stepped forward; "I'll explain" he said
आणि घडाघडा बोलतच गेला.................................And kept on speaking.

परवा एका गेटसभेत भाषण ऐकत उभा होता. ..............The other day he stood at the factory gate
मी म्हणालो -............................................... I said --
'आता इतिहासाचे नायक आपणच आहोत,..................'We are the heroes of history
या पुढच्या सर्व चरित्रांचेही.'...............................And all the lives to come'
तेव्हा मोठ्याने टाळी त्यानेच वाजविली......................He clapped loudly
खळखळून हसत, पुढे येत;....................................Laughing openly, stepping forth
खांद्यावर हात ठेवीत म्हणाला,...............................Put his hand on my shoulder and said
'अरे, कविता-बिविता लिहीतोस की काय ?.................. 'So do you write poems or something ?
छान, छान....................................................Good, good.
मलासुध्दा गटे आवडायचा.'[.................................I, too, was fond of Goethe.'
-- 'Karl Marx' by Narayan Surve

ही सर्वस्वी सर्कस तुझीच आहे

पेटेल आयाळ, आवरतं घे
भाजेल शेपूट, संभाळून ने
चल रे माझ्या सिंहा, जरा नमतं घे

या जळत्या वर्तुळातून उडी मारून जा
आरपार
इकडून तिकडे
नि पुनः तिकडून इकडे

ही शून्याकार आग, ही जळती मोकळीक
रोजचीच आहे
ही सर्वस्वी सर्कस तुझीच आहे

भय इथले संपत नाही...

भय इथले संपत नही
मज तुझी आठवण येते
मी संध्याकाळी गातो
तू मला शिकविली गीते

ते झरे चंद्रसजणांचे
ती धरती भगवी माया
झाडांशी निजलो आपण
झाडांत पुन्हा उगावाया

तो बोल मंद हलकासा
आयुष्य स्पर्शुनि गेला
सीतेच्या वनवासातिल
जणु अंगी राघव शेला

स्तोत्रांत इन्द्रिये अवघी
गुणगुणती दु:ख कुणाचे
हे सरता संपत नाही
चांदणे तुझ्या स्मरणाचे

भय इथले संपत नाही....

उस पार न जाने क्या होगा

इस पार, प्रिये मधु है तुम हो, उस पार न जाने क्या होगा!

यह चाँद उदित होकर नभ में कुछ ताप मिटाता जीवन का,
लहरालहरा यह शाखाएँ कुछ शोक भुला देती मन का,
कल मुर्झानेवाली कलियाँ हँसकर कहती हैं मगन रहो,
बुलबुल तरु की फुनगी पर से संदेश सुनाती यौवन का,
तुम देकर मदिरा के प्याले मेरा मन बहला देती हो,
उस पार मुझे बहलाने का उपचार न जाने क्या होगा!
इस पार, प्रिये मधु है तुम हो, उस पार न जाने क्या होगा!

जग में रस की नदियाँ बहती, रसना दो बूंदें पाती है,
जीवन की झिलमिलसी झाँकी नयनों के आगे आती है,
स्वरतालमयी वीणा बजती, मिलती है बस झंकार मुझे,
मेरे सुमनों की गंध कहीं यह वायु उड़ा ले जाती है!
ऐसा सुनता, उस पार, प्रिये, ये साधन भी छिन जाएँगे,
तब मानव की चेतनता का आधार न जाने क्या होगा!
इस पार, प्रिये मधु है तुम हो, उस पार न जाने क्या होगा!

प्याला है पर पी पाएँगे, है ज्ञात नहीं इतना हमको,
इस पार नियति ने भेजा है, असमर्थबना कितना हमको,
कहने वाले, पर कहते है, हम कर्मों में स्वाधीन सदा,
करने वालों की परवशता है ज्ञात किसे, जितनी हमको?
कह तो सकते हैं, कहकर ही कुछ दिल हलका कर लेते हैं,
उस पार अभागे मानव का अधिकार न जाने क्या होगा!
इस पार, प्रिये मधु है तुम हो, उस पार न जाने क्या होगा!

कुछ भी न किया था जब उसका, उसने पथ में काँटे बोये,
वे भार दिए धर कंधों पर, जो रोरोकर हमने ढोए,
महलों के सपनों के भीतर जर्जर खँडहर का सत्य भरा!
उर में एसी हलचल भर दी, दो रात न हम सुख से सोए!
अब तो हम अपने जीवन भर उस क्रूरकठिन को कोस चुके,
उस पार नियति का मानव से व्यवहार न जाने क्या होगा!
इस पार, प्रिये मधु है तुम हो, उस पार न जाने क्या होगा!

संसृति के जीवन में, सुभगे! ऐसी भी घड़ियाँ आऐंगी,
जब दिनकर की तमहर किरणे तम के अन्दर छिप जाएँगी,
जब निज प्रियतम का शव रजनी तम की चादर से ढक देगी,
तब रविशशिपोषित यह पृथिवी कितने दिन खैर मनाएगी!
जब इस लंबेचौड़े जग का अस्तित्व न रहने पाएगा,
तब तेरा मेरा नन्हासा संसार न जाने क्या होगा!
इस पार, प्रिये मधु है तुम हो, उस पार न जाने क्या होगा!

ऐसा चिर पतझड़ आएगा, कोयल न कुहुक फिर पाएगी,
बुलबुल न अंधेरे में गागा जीवन की ज्योति जगाएगी,
अगणित मृदुनव पल्लव के स्वर 'भरभर' न सुने जाएँगे,
अलिअवली कलिदल पर गुंजन करने के हेतु न आएगी,
जब इतनी रसमय ध्वनियों का अवसान, प्रिय हो जाएगा,
तब शुष्क हमारे कंठों का उद्गार न जाने क्या होगा!
इस पार, प्रिये मधु है तुम हो, उस पार न जाने क्या होगा!

सुन काल प्रबल का गुरु गर्जन निर्झरिणी भूलेगी नर्तन,
निर्झर भूलेगा निज 'टलमल', सरिता अपना 'कलकल' गायन,
वह गायकनायक सिन्धु कहीं, चुप हो छिप जाना चाहेगा!
मुँह खोल खड़े रह जाएँगे गंधर्व, अप्सरा, किन्नरगण!
संगीत सजीव हुआ जिनमें, जब मौन वही हो जाएँगे,
तब, प्राण, तुम्हारी तंत्री का, जड़ तार न जाने क्या होगा!
इस पार, प्रिये मधु है तुम हो, उस पार न जाने क्या होगा!

उतरे इन आखों के आगे जो हार चमेली ने पहने,
वह छीन रहा देखो माली, सुकुमार लताओं के गहने,
दो दिन में खींची जाएगी ऊषा की साड़ी सिन्दूरी
पट इन्द्रधनुष का सतरंगा पाएगा कितने दिन रहने!
जब मूर्तिमती सत्ताओं की शोभाशुषमा लुट जाएगी,
तब कवि के कल्पित स्वप्नों का श्रृंगार न जाने क्या होगा!
इस पार, प्रिये मधु है तुम हो, उस पार न जाने क्या होगा!

दृग देख जहाँ तक पाते हैं, तम का सागर लहराता है,
फिर भी उस पार खड़ा कोई हम सब को खींच बुलाता है!
मैं आज चला तुम आओगी, कल, परसों, सब संगीसाथी,
दुनिया रोतीधोती रहती, जिसको जाना है, जाता है।
मेरा तो होता मन डगडग मग, तट पर ही के हलकोरों से!
जब मैं एकाकी पहुँचूँगा, मँझधार न जाने क्या होगा!
इस पार, प्रिये मधु है तुम हो, उस पार न जाने क्या होगा

a poem by grace

'फुलताना जे अडखळते; ते फूलच असते सडले'
चल. तुझी-माझी भातुकलीची सर्वव्यापी अवस्थांतरे गुंडाळून ठेवू या. आता हे जे इवलेसे घर कोसळलेले आहे ना त्याचा प्रश्न हाती घेऊ या.

गेलें उकरून घर,
नाही भिंतींना ओलावा;
भर ओंजळीं चांदणें,
करूं पाचूंचा गिलावा.
आण लिंबोणी सावल्या,
नाहीं आढ्याला छप्पर;
वळचणीच्या धारांना
लावूं चंद्राची झाल्लर.
पाय ओढत्या वाळूची
आण तेव्हांची टोपली;
कधी खेळेल अंगणीं
तुझी-माझीच सावली?
गेलें उकरून घर
जाऊं धुक्यांत माघारा,
कधीं पुरून ठेवल्या
आणूं सोन्याच्या मोहरा.

स्रग्धरे!..

मला माझाही दुरून सुगंध यावा अशी तू...

~ ग्रेस

Powered by weRead

Mad Science: Nobel Prize in Chemistry Awarded for Transgenic, Glowing Animals

Mad Science: Nobel Prize in Chemistry Awarded for Transgenic, Glowing Animals

Abstruse Goose » The Mind of God

Abstruse Goose » The Mind of God

12 Essential Rules to Live More Like a Zen Monk

I’m not a Zen monk, nor will I ever become one. However, I find great inspiration in the way they try to live their lives: the simplicity of their lives, the concentration and mindfulness of every activity, the calm and peace they find in their days.

You probably don’t want to become a Zen monk either, but you can live your life in a more Zen-like manner by following a few simple rules.

Why live more like a Zen monk? Because who among us can’t use a little more concentration, tranquility, and mindfulness in our lives? Because Zen monks for hundreds of years have devoted their lives to being present in everything they do, to being dedicated and to serving others. Because it serves as an example for our lives, and whether we ever really reach that ideal is not the point.

One of my favorite Zen monks, Thich Nhat Hanh, simplified the rules in just a few words: “Smile, breathe and go slowly.” It doesn’t get any better than that.

However, for those who would like a little more detail, I thought I’d share some of the things I’ve discovered to work very well in my experiments with Zen-like living. I am no Zen master … I am not even a Zen Buddhist. However, I’ve found that there are certain principles that can be applied to any life, no matter what your religious beliefs or what your standard of living.

“Zen is not some kind of excitement, but concentration on our usual everyday routine.” - Shunryu Suzuki

1. Do one thing at a time. This rule (and some of the others that follow) will be familiar to long-time Zen Habits readers. It’s part of my philosophy, and it’s also a part of the life of a Zen monk: single-task, don’t multi-task. When you’re pouring water, just pour water. When you’re eating, just eat. When you’re bathing, just bathe. Don’t try to knock off a few tasks while eating or bathing. Zen proverb: “When walking, walk. When eating, eat.”
2. Do it slowly and deliberately. You can do one task at a time, but also rush that task. Instead, take your time, and move slowly. Make your actions deliberate, not rushed and random. It takes practice, but it helps you focus on the task.
3. Do it completely. Put your mind completely on the task. Don’t move on to the next task until you’re finished. If, for some reason, you have no choice but to move on to something else, try to at least put away the unfinished task and clean up after yourself. If you prepare a sandwich, don’t start eating it until you’ve put away the stuff you used to prepare it, wiped down the counter, and washed the dishes used for preparation. Then you’re done with that task, and can focus more completely on the next task.
4. Do less. A Zen monk doesn’t lead a lazy life: he wakes early and has a day filled with work. However, he doesn’t have an unending task list either — there are certain things he’s going to do today, an no more. If you do less, you can do those things more slowly, more completely and with more concentration. If you fill your day with tasks, you will be rushing from one thing to the next without stopping to think about what you do.
5. Put space between things. Related to the “Do less” rule, but it’s a way of managing your schedule so that you always have time to complete each task. Don’t schedule things close together — instead, leave room between things on your schedule. That gives you a more relaxed schedule, and leaves space in case one task takes longer than you planned.
6. Develop rituals. Zen monks have rituals for many things they do, from eating to cleaning to meditation. Ritual gives something a sense of importance — if it’s important enough to have a ritual, it’s important enough to be given your entire attention, and to be done slowly and correctly. You don’t have to learn the Zen monk rituals — you can create your own, for the preparation of food, for eating, for cleaning, for what you do before you start your work, for what you do when you wake up and before you go to bed, for what you do just before exercise. Anything you want, really.
7. Designate time for certain things. There are certain times in the day of a Zen monk designated for certain activities. A time for for bathing, a time for work, a time for cleaning, a time for eating. This ensures that those things get done regularly. You can designate time for your own activities, whether that be work or cleaning or exercise or quiet contemplation. If it’s important enough to do regularly, consider designating a time for it.

8. Devote time to sitting. In the life of a Zen monk, sitting meditation (zazen) is one of the most important parts of his day. Each day, there is time designated just for sitting. This meditation is really practice for learning to be present. You can devote time for sitting meditation, or do what I do: I use running as a way to practice being in the moment. You could use any activity in the same way, as long as you do it regularly and practice being present.
9. Smile and serve others. Zen monks spend part of their day in service to others, whether that be other monks in the monastery or people on the outside world. It teaches them humility, and ensures that their lives are not just selfish, but devoted to others. If you’re a parent, it’s likely you already spend at least some time in service to others in your household, and non-parents may already do this too. Similarly, smiling and being kind to others can be a great way to improve the lives of those around you. Also consider volunteering for charity work.
10. Make cleaning and cooking become meditation. Aside from the zazen mentioned above, cooking and cleaning are to of the most exalted parts of a Zen monk’s day. They are both great ways to practice mindfulness, and can be great rituals performed each day. If cooking and cleaning seem like boring chores to you, try doing them as a form of meditation. Put your entire mind into those tasks, concentrate, and do them slowly and completely. It could change your entire day (as well as leave you with a cleaner house).
11. Think about what is necessary. There is little in a Zen monk’s life that isn’t necessary. He doesn’t have a closet full of shoes, or the latest in trendy clothes. He doesn’t have a refrigerator and cabinets full of junk food. He doesn’t have the latest gadgets, cars, televisions, or iPod. He has basic clothing, basic shelter, basic utensils, basic tools, and the most basic food (they eat simple, vegetarian meals consisting usually of rice, miso soup, vegetables, and pickled vegetables). Now, I’m not saying you should live exactly like a Zen monk — I certainly don’t. But it does serve as a reminder that there is much in our lives that aren’t necessary, and it can be useful to give some thought about what we really need, and whether it is important to have all the stuff we have that’s not necessary.
12. Live simply. The corollary of Rule 11 is that if something isn’t necessary, you can probably live without it. And so to live simply is to rid your life of as many of the unnecessary and unessential things as you can, to make room for the essential. Now, what is essential will be different to each person. For me, my family, my writing, my running and my reading are essential. To others, yoga and spending time with close friends might be essential. For others it will be nursing and volunteering and going to church and collecting comic books. There is no law saying what should be essential for you — but you should consider what is most important to your life, and make room for that by eliminating the other less essential things in your life.

see

isnt she cute

 

got a breakthrough

yes 12.15 AM in evening of 12th of dec got the breakthrough on my 2 month work.pretty happy.Lets see what happens next.

happy new year

ok the last year went as good as any thing .Lets wish the same for new year.

THE NEW YEAR RESOLUTIONS:

STRONGER BETTER FASTER IN Whatever you do!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


ps.This is not going to be a dead blog stay online